رابطه بین کیفیت زندگی با سلامت روان در زنان یائسه شهر ایلام سال 93

زمینه و هدف: دوران یائسگی به عنوان یک دوره آسیب پذیر در زنان تصور شده است که زنان را با مشکلات و دشواری های جدیدی رو  به رو می نماید و  این مشکلات ممکن است باعث اختلال در سلامت روانی و روند کیفیت زندگی آنان گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین  کیفیت زندگی با سلامت روان زنان یائسه انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ـ مقطعی، نمونه ها 120 نفر از زنان یائسه تحت پوشش مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان ایلام درسال 93 بوده اند. روش نمونه گیری در دسترس برای انتخاب زنان مراجعه کننده به مراکز مذکور استفاده شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سلامت  روان و کیفیت زندگی فرم 36 سؤالی گرد آوری شد و  با استفاده از محاسبه ضریب  همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری برای آزمون های آماری نیزکمتراز 05/0 لحاظ گردید. یافته‌ها: یافتههادرموردارتباطمیانحیطههایکیفیتزندگیباسلامتروانینشاندادکهکیفیتزندگیزنان یائسهتحتتأثیرسلامتروانیآنانبودهاست. در حیطه های عملکرد فیزیکی(0001/p=)، عملکرد اجتماعی(015/0p=)،محدودیتدرایفاینقشبهدلیلمشکلاتجسمی(0001/0p=)، درد جسمی(007/0p=)، سلامت روانی(0001/p=)، محدودیتدرایفاینقشبهدلیلمشکلاتاحساسی(0001/0p=) وسرزندگی (03/0p=) از کیفیت زندگی با سلامت روان همبستگی معناداری مشاهده شد. در حیطه درک سلامت عمومی از کیفیت زندگی با سلامت روان همبستگی معنادار مشاهده نشد(71/0p=). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش چنین نتیجه گیری میشود حیطه های کیفیت زندگی زنان یائسه با سلامت روان آن ها رابطه دارد، لذا ارائه مراقبت های خاص در حیطه روان شناختی می تواند برای این بیماران مفید وموجبات ارتقای کیفیت زندگی آنان را فراهم سازد. واژگان کلیدی: سلامت روان، کیفیت زندگی، یائسگی.